به بهانه پخش سریال «سلام آقای مدیر» از شبکه آیفیلم، پای صحبتهای علیرضا توانا کارگردان این سریال نشستیم.
به گزارش آیفیلم، پرداختن به مسائل و دغدغه های دوران نوجوانی فارغ از اینکه می تواند جذابیت های نمایشی و سرگرم کننده داشته باشد، کارکرد آگاهی بخش هم دارد و می تواند بخشی از مسائل این دوره را بازنمایی کند. سریال «سلام آقای مدیر» با همین رویکرد به روایت قصه خود پرداخته است. این سریال درباره دانش آموزان یک مدرسه و دارای قصهای دنبالهدار است که در هر قسمت به طور ویژه، داستان زندگی یکی از دانش آموزان تعریف میشود. به بهانه بازبخش این سریال از شبکه آی فیلم با علیرضا توانا کارگردان و نویسنده آن به گفت و گو نشستیم که در اینجا می خوانید:
*اولین سوال را از منظر مخاطب شناسی درباره سریال «سلام آقای مدیر» مطرح می کنم. به این معنا که آیا مخاطب اصلی این سریال نوجوانان هستند یا خانواده های آنها؟
با توجه به اینکه موضوع و قصه این سریال مربوط به مسائل اجتماعی و خانوادگی نوجوانان است، می توان تشخیص داد که هر دو طیفی که به آنها اشاره کردید، می توانند مخاطب این مجموعه باشند. حتی فراتر از خانواده می توان همه گرو ه ها یا اقشار اجتماعی را که با نوجوانان سر و کار دارند مثل معلمان و مدیران مدرسه یا حتی بقال سر کوچه که مشتریان نوجوان داشته و با آنها ارتباط زیادی دارد، مخاطب این مجموعه دانست. در این سریال، ما نوجوان و نوجوانی را نه صرفا از منظر فردی و روانشناسی که در ارتباط با مسائل اجتماعی و خانوادگی روایت کردیم.
*در واقع این سریال هم برای نوجوانان است، هم درباره نوجوانان؟
بله دقیقا. به همین خاطر علاوه بر خود نوجوانان، همه کسانی که در خانواده نوجوانی دارند یا به نوعی با نوجوانان سر و کار دارند، می توانند با این مجموعه ارتباط برقرار کرده و بخشی از دغدغه های خود را در آن تماشا و قضاوت کنند.
*با این حساب خود شما هم یکی از آن کسانی هستید که با نوجوانان در ارتباط بودید. آیا بازی گرفتن و هدایت آنها کار خیلی سختی بود؟
به هر حال دوره نوجوانی دوره پرتلاطم و پویایی است که میل به استقلال طلبی در آن آغاز می شود و مدیریت آنها به ویژه در یک کار جمعی و گروهی دشوار است. ما در این سریال چون با نوجوانان در رده های سنی متفاوت سرو کار داشتیم، به هر حال دچار سختی هایی شدیم. هماهنگی آنها با پروژه و اینکه چطور در خدمت سریال و نقش باشند، با توجه به اینکه آنها بازیگر حرفه ای نبودند، سخت بود. منتها مشاوره های دکتر حاتمی که روانشناس هستند و تجربه های جناب شاهسواری به عنوان تهیه کننده کار کمک کرد تا از این سختی ها عبور کنیم. خوشبختانه این دوستان نوجوان هم همکاری خوبی داشتند و توانستند با درک درست از نقش و توجه به هدایت های کارگردان از پس نقش ها بربیایند و نشان دادند که در این زمینه بااستعداد هستند. در نهایت باید بگویم که از این حضور و همکاری راضی هستم.
بیشتر بخوانید:
«سلام آقای مدیر» روی آنتن تلویزیون میرود
فیلمبرداری «سلام آقای مدیر» در مسیر پایان
*شما به رده های سنی بازیگر نوجوان در سریال اشاره کردید. در میان بازیگران حرفه ای هم شاهد حضور بازیگران نسل های مختلف هستیم...
بله. چقدر این ترکیب و در واقع کار کردن با این ترکیب علی رغم سختی ها و دشواری هایی که داشت برای من لذت بخش بود. به نظرم این تنوع سنی و طیف بازیگران که در واقع تاکیدی بر تنوع شخصیت ها و کاراکترها بود، به ریتم کار هم کمک کرده است. از لحاظ سنی در این سریال ما از کودک 6 ساله تا بازیگر پیشکسوت مثل داریوش فرهنگ؛ از بازیگران جوانی مثل روزبه حصاری و ارسلان قاسمی تا بازیگران تئاتر مثل ایوب آقاخانی را در کنار هم داشتیم؛ بازیگرانی حرفه ای که خاطره خوبی برای من رقم زدند.
*فارغ از اینکه کار کردن با نوجوانان در مقام کارگردان به ویژه اگر بازیگر حرفه ای نباشند، سخت است، پرداختن به موضوع نوجوانان و جهان ذهنی و مسائل رفتاری و تربیتی آنها هم با توجه به پیچیدگی این دوره کار آسانی نیست. متاسفانه ما کمتر در سریال سازی به سراغ نوجوانان و مسائل آنها رفتیم.
به نکته مهمی اشاره کردید. متاسفانه نوجوانان نه فقط در سریال سازی که در سینمای ما هم کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. وقتی از سینمای کودک و نوجوان حرف می زنیم باز هم مقصد، بیشتر کودکان هستند و فیلم های کودک بیشتر ساخته شده است. واقعیت این است که من همیشه نسبت به نوجوانان و مسائل آنها دغدغه داشتم و احساس کردم کمتر به این گروه سنی و مسائل آنها پرداخته شده؛ در حالی که این برهه سنی هم پیچیدگی های خاص خود را به لحاظ تربیتی و روانشناسی دارد و هم مسائل آنها از لحاظ نمایشی دراماتیک بوده و ظرفیت داستان پردازی و قصه گویی بالایی دارند؛ اما برخی حساسیت ها که نسبت به ویژگی های این دوره وجود دارد؛ مثل بلوغ و مسائل آن یا بحران هویت و چالش های آن موجب شده برخی نسبت به روایت این دوره محتاط تر عمل کنند. از آن طرف هم بسیاری از والدین دوست دارند فرزندانشان از این دوره سنی زودتر عبور کرده و به ثبات برسند. این در حالی است که بسیاری از مشکلات رفتاری که در جامعه ما وجود دارد به دلیل مشکلات حل نشده دوران نوجوانی است و اینجاست که رسانه هایی مثل سینما و تلویزیون می توانند ورود کرده و با پرداختن به مسائل و چالش های دوران نوجوانی با زبان هنر، به طرح مشکل پرداخته و جامعه را نسبت به حل مشکلات نوجوانان حساس و هوشیار کنند. رویکرد ما در سریال «سلام آقای مدیر» همین بود.
*در واقع به نظر شما ساخت سریال هایی مثل «سلام آقای مدیر» می تواند در کنار سرگرمی کارکرد تربیتی هم داشته باشد؟
حتما ما در این مجموعه به مشکلات دانش آموزانی که شخصیت های قصه ما بودند، پرداختیم و از این طریق به برخی از دغدغه های این دوره توجه کردیم؛ از جمله به آسیب شناسی دوره نوجوانی به ویژه در محیط آموزشی و درباره خطر مواد مخدر و اعتیاد. امروزه نوجوانان ما در معرض انواع آسیب های رفتاری و اجتماعی هستند و به نظرم تلویزیون باید نسبت به این مسئله به عنوان یک رسانه عمومی و تاثیرگذار احساس مسئولیت کند و در کنار برنامه های تحلیل و میزگردهای کارشناسی به تولید مجموعه های نمایشی در این باره بپردازد تا از ظرفیت نمایشی و آموزشی این سریال ها برای آگاهی بخشی خانواده ها و خود نوجوانان بهره ببرد.
گفتنی است، سریال «سلام آقای مدیر» هر روز ساعت ۱۷ روی آنتن شبکه آیفیلم میرود و تکرار آن روز بعد در دو نوبت ۱ بامداد و ۹ صبح پخش میشود.
مصاحبه کننده: سید رضا صائمی
م ن/ ا ز